TRADYCJE BRYGADY

Historia i tradycje J.W.2016

( 1Samodzielny Batalion Łączności MON /1sbł/, Pułk Łączności MON /pł MON/, 5 Pułk Łączności /5pł/, 1Pułk Łączności /1pł/, 2Brygada Łączności /2BŁ/ )

Okres II Wojny Światowej

1 Samodzielny Batalion Łączności (1sbł)

1 korpusu Wojska Polskiego w ZSRR

powstał w Sielcach na podstawie Rozkazu Dowódcy 1 Korpusu WP gen. bryg. Zygmunta Berlinga 19 sierpnia 1943 r.

Dowódcy: - kpt. Szpakowski
- mjr Wiktor Zarucki

1 Samodzielny Pułk Łączności (1spł)

1 Armii Wojska Polskiego w ZSRR

powstał w Trojanowie k/Żytomierza na podstawie Rozkazu Organizacyjnego Armii Polskiej Nr.001 z dnia 31.03.1944 r. wydanego przez gen. bryg Zygmunta Berlinga

                       Dowódcy:            - ppłk Wiktor Zarucki (PO)
                                                   - ppłk Romuald Malinowski
                                                   - ppłk Wiktor Zarucki

Udział 1spł w bitwach II Wojny Światowej rozpoczął się w rejonie Dęblina i Puław dalej poprzez operację warszawską, przełamanie Wału Pomorskiego w walkach o Kołobrzeg i w operacji berlińskiej zakończył się nad Łabą.

W operacji przełamania Wału Pomorskiego 1spł rozwinął 30 węzłów łączności na stanowiskach dowodzenia 1AWP, 24 węzły na KSD kwatermistrzowskich stanowiskach dowodzenia 1AWP i kilkadziesiąt węzłów pomocniczych.Węzły łączności rozmijano między innymi w miejscowościach: Złotów, Jastrowie, Szwecja, Wałcz, Drawsko Pomorskie, Gryfino. Ostatni węzeł rozwinięto w miejscowości Wenderlitz. Kompania kablowo-telegraficzna pułku rozwinęła1080 km linii kablowo-telegraficznej. Wybudowano 45 km nowych napowietrznych linii stałych. Podwieszono105 km przewodów, odbudowano 565 km i wyremontowano 1300 km linii stałych, przekazanych później resortowi łączności. Dwie załogi radiostacji RSB z 1spł brały udział w walkach w Berlinie zapewniając łączność dowodzenia jednostkom WP. Wiosną 1945 r. niezależnie od zadań bojowych, żołnierze pułku zagospodarowywali tereny wyzwolone zasieli 150 ha ziemi zbożem jarym oraz zasadzili 20 ha ziemniaków.

Zginało siedmiu żołnierzy 1 Samodzielnego Pułku Łączności.

28 maja 1945 r. na podstawie Rozkazu Rady Najwyższej ZSRR

1spł został odznaczony

„Orderem Czerwonej Gwiazdy”

9 lipca 1942 r. 1 Samodzielny Pułk Łączności przegrupowany został do Polski i skoszarowany w Katowicach.

Okres powojenny

Po zakończeniu wojny w ramach pokojowej reorganizacji
wojska we wrześniu 1945 r. rozformowano

1 Samodzielny Pułk Łączności

Nazwę 1pł nadano istniejącemu w Zgierzu w stanie organizacji 3pł, który powstawał w celu zapewnienia dowodzenia Frontowi Polskiemu. Na powstanie Frontu zabrakło sił i środków. Nowy 1spł przemianowano na

Szkolny Pułk Łączności

W 1948 r. Szkolny Pułk Łączności podzielono

Szkolny Pułk Radio
W Zegrzu

Szkolny Pułk
Telefoniczno - Telegraficzny
W Zgierzu

W 1950 roku rozwiązano oba pułki szkolne

i na ich bazie sformowano

7 Pułk Łączności

dla POW

10 Pułk Łączności

dla ŚOW

Po wojnie było 7 a później 5 okręgów wojskowych które otrzymały do swoich potrzeb stacjonarne węzły łączności i bataliony łączności. Tak samo wyposażono MON ze Sztabem Generalnym. Utworzono więc ...

22 Batalion Łączności

Przeznaczony dla zapewnienia dowodzenia MON

Stacjonował w koszarach przedwojennego szwadronu łączności Mazowieckiej Brygady Kawalerii przy ul. Podchorążych w Warszawie

We wrześniu 1945 r. roku Naczelne Dowództwo
WP wydało rozkaz o sformowaniu

1 Samodzielnego Batalionu Łączności
Ministerstwa Obrony Narodowej

Dowódca batalionu ppłk Gorzycki

Kadra i żołnierze wywodzili się z rozformowanych
oddziałów: 3 spł, 3 sbł, 22 sbł

8 sierpnia1949 r. na bazie 1 sbł MON rozpoczęto formowanie

Pułku Łączności Ministerstwa Obrony Narodowej

Dowódcy:          Ppłk Gabszewicz Józef          1949-1952
                          Płk    Afanasjew Michał         1952-1954
                          Mjr   Bogdanowicz Henryk   1954 -1956

W 1951 r pułk zmienia miejsce zakwaterowanie przechodzi do nowych koszar przy ul. Żwirki i Wigury w Warszawie

W 1957 r. Pułkowi Łączności MON nadano nową nazwę

5 Pułk Łączności

Dowódcy: ppłk Ryś Henryk 1957-1964
ppłk Kluka Mieczysław 1965-1967

W 1964 r. rozpoczęto dyslokację pułku z Warszawy do Wałcza.

Jesienią 1965 r. 5 pł uroczystym przemarszem kolumn przez główną ulice Wałcza, rozpoczął stacjonowanie w koszarach przy ul. Kościuszki, w koszarach stanowiących ładny zespół architektoniczny, lecz całkowicie nie dostosowanych dla tego typu jednostki.

Z dniem 9 maja 1967 r. 5pł zostaje przemianowany na

1 Pułk Łączności

Wraz ze zmianą nazwy przekazano 1pł tradycje
1 Samodzielnego Pułku Łączności 1 Armii Wojska Polskiego

Dowódcy: płk Kluka Mieczysław 1967-1971
płk Markowski Stanisław 1972-1975

Z dniem 1 stycznia 1976 r. na bazie 1 pł rozpoczęto formowanie związku taktycznego łączności

2 BRYGADY ŁĄCZNOŚCI

   Dowódcy: płk Markowski Stanisław           1976-1978
                    płk Augustynowicz Włodzimierz   1978-1988
                    płk Modrzyński Janusz              1989-1991
                    płk Zakrzewski Lech                  1992-1998
                    płk Reszka Wojciech                 1999-2001

Z dniem 31 grudnia 2001 r. rozformowano 2 BŁ

Na bazie 2BŁ sformowano dwie nowe jednostki łączności dużą część kadry zwolniono do rezerwy a znaczną cześć sprzętu złomowano lub rozesłano do innych jednostek.

już w kwietniu 2000 roku utworzono

100 Batalion Łączności

dla zapewnienia dowodzenia WKPW

( po wejściu do Paktu NATO Polska weszła w skład nowo powołanego Wielonarodowego Korpusu Północ - Wschód )

Dowódca: ppłk Sobolewski Janusz
ppłk Wierzbiński Robert

na bazie bat.r/lin.-kablowego rozwiązanej 2BŁ utworzono

Batalion Sieci Bazowej

4 Pułku Dowodzenia

Dowódca: mjr Sowiński Mirosław

Batalion zakwaterowano w dawnych koszarach 2BŁ

Od 1949 roku wyżej wymienione jednostki łączności posiadały jawny numer J.W. 2016

I pod tym numerem znane były kilkudziesięciu tysiącom żołnierzy rezerwy.

100 Batalion Łączności Rozkazem MON został wyznaczony spadkobiercą

tradycji 1spł, pł MON, 5pł, 1pł i 2BŁ i przedwojennych jednostek łączności.

Obywatele polscy odbywali służbę wojskową w wymienionych jednostkach pod sztandarami:

Pułku Łączności MON – 22 lutego 1950 r. w imieniu pułku sztandar przyjmował jego dowódca ppłk Gabszewicz, wręczał Szef Sztabu Generalnego WP. Dewizą wypisaną na sztandarze było: HONOR I OJCZYZNA - ZA POLSKĘ, WOLNOŚĆ i LUD Sztandar ufundował Wojewódzki Zakład Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie.

5 Pułku Łączności – w 1957 r. w imieniu pułku sztandar przyjmował jego dowódca ppłk Ryś Henryk, wręczał minister łączności Jan Rabanowski (zastępca dowódcy 1spł 1 Armii WP) Dewizą wypisaną na sztandarze była: ZA NASZĄ OJCZYZNĘ POLSKĄ RZECZPOSPOLITĄ LUDOWĄ

2 BRYGADY ŁĄCZNOŚCI - 29 czerwca 1994 r. w imieniu Brygady sztandar przyjmował jej dowódca płk Zakrzewski Lach, wręczał minister Goryszewski Henryk (Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polski ). Rodzicami chrzestnymi byli: ppłk w st. spocz. inż. Jerzy Juszczyk (Prezes Związku Łącznościowców w Anglii) oraz Pani Hojko Krystyna (łączniczka AK z powstania warszawskiego). Dewizą wypisaną na sztandarze była: BÓG HONOR OJCZYZNA Sztandar ufundowało społeczeństwo miasta Wałcza.

100 Batalionu Łączności – 11 listopada 2004 r. w imieniu batalionu sztandar przyjął jego dowódca ppłk Wierzbiński Robert, wręczał przedstawiciel Prezydenta RP. Rodzicami chrzestnymi sztandaru byli: Pani Bogusława Towalewska (Poseł na Sejm RP - mieszkanka Wałcz), płk w st. spocz Włodzimierz Augustynowicz (były dowódca 2BŁ). Dewizą na sztandarze jest: BÓG HONOR OJCZYZNA Sztandar ufundowało społeczeństwo miasta Wałcza .

W dniu 3 września 1994 roku, decyzją nr 54 Ministra Obrony Narodowej Admirała rez. Piotra Kołodziejczyka, 2 Brygada Łączności wraz otrzymanym w dniu 29 czerwca 1994 roku nowym sztandarem, przejęła tradycje :

I i II Batalionu Radiotelegraficznego 1919-1920,
Batalionu Radiotelegraficznego Zapasowego 1920-1924,
Pułku Radiotelegraficznego 1924-1939,
Radiostacji Nacz. Wodza PSZ we Francji ("Ragina " i "Angers") 1940,
Radiostacji Nacz. Wodza PSZ w Wielkiej Brytanii ("Marta") 1940-1945,
Batalionu Radiotelegraficznego Kom. Głównej AK ("Iskra") 1943-1945,
Batalionu Łączności Naczelnego Wodza w Londynie,
1 Samodzielnego Batalionu łączności1 Korpusu Wojska Polskiego 1943-1945,
1 Samodzielnego Batalionu Łączności MON 1945-1949,
5 Pułku Łączności 1949-1967,
1 Pułku Łączności 1967-1976.

Jednocześnie Dorocznym Świętem 2 Brygady Łączności ustanowiono dzień 29 czerwca.

Początki tradycji brygady sięgają więc 1919 r. ,kiedy to w Warszawie sformowano I Batalion Radiotelegraficzny. W lipcu 1920 r. oba bataliony połączyły się w Batalion Radiotelegraficzny Zapasowy.




Telefoniści pułku.		Telegrafiści pułku podczas defilady w Warszawie.



Zachowany orzeł drzewca sztandaru.		Sztandar Pułku Radiotelegraficznego.



Odznaka pamiątkowa Pułku Radiotelegraficznego.

W latach 1921 - 1924 w wojskach łączności funkcjonowały trzy bataliony radiotelegraficzne, z których 29 czerwca 1924 r. sformowano Pułk Radiotelegraficzny. Zadaniem pułku oprócz szkolenia było przygotowanie mobilizacji oddziałów łączności radiowej na szczeblu armia - Naczelne Dowództwo. Sprawdzianem wartości bojowej pułku, jego ducha żołnierskiego , męstwa, ofiarności i hartu stała się kampania wrześniowa.
Oficerowie i żołnierze zdali bojowy egzamin z wierności hasła: Honor i Ojczyzna. Póżniej w latach wojny i okupacji wielu żołnierzy pułku włączyło się do dalszej walki zbrojnej, zarówno w kraju i poza jego granicami.
Kolejny rozdział tradycji brygady wiąże się z uruchomieniem w styczniu 1940 r. na terytorium Francji radiostacji "Regina" i z jej późniejszą reorganizacją na stację radiowywiadowczą i radiostację korespondencyjną "Angers". Do obowiązków tych radiostacji należało: prowadzenie korespondencji z tajnymi radiostacjami w Polsce, nadawanie prasy dla odbiorców w Kraju oraz korespondencja z polskimi placówkami radiowymi w Rumunii i na Węgrzech.
10 sierpnia 1940 r. uruchomiono w Londynie polską radiostację o kryptonimie "Marta" , która w tym dniu nawiązała pierwszą łączność z Bukaresztem. W listopadzie , po uzyskaniu zgody od wojskowych władz angielskich na pracę tej radiostacji rozpoczęto organizowanie Placówki Radio Sztabu Naczelnego Wodza. Do zakończenia wojny trzykrotnie reorganizowano oddział zabezpieczający łączność sztabowi N.W. We wrześniu 1941 powstał Ośrodek Radiowy Sztabu N.W., w maju 1943 Oddział Radio Sztabu N.W., i w końcowym etapie, od sierpnia 1944 do września 1945 łączność radiową zabezpieczał Batalion Łączności Sztabu N.W. Nawiązana łączność z krajem była utrzymywana bez przerwy do końca wojny. Uznanie dla służby oficerów radiotelegrafistów wyraził Komendant Główny Armii Krajowej gen. T. Bór - Komorowski w telegramie następującej treści:
"Dziękuję wam rodacy za waszą rzetelną pracę. Jesteśmy dumni, że łączność radiowa nie zawiodła i głęboko przekonani, że naszą wspólną ciężką pracą przyczyniliśmy się do chwały naszej umęczonej Ojczyzny. Jeszcze Polska nie zginęła".
W strukturze Armii Krajowej, w Dowództwie Wojsk Łączności działały początkowo kompanie radiotelegraficzne "Orbis" , "Kram", "Omnibus", z których we wrześniu 1943 r. zorganizowano batalion radiotelegraficzny "Iskry". Historia tego batalionu kończy się wraz z kapitulacją Powstania Warszawskiego. za wybitne czyny bojowe pięciu oficerów i dwóch radiotelegrafistów batalionu "Iskry" zostało odznaczonych orderem Virtuti Militari.
Z należnym szacunkiem i pieczołowitością pragniemy również kultywować tradycję 1 Samodzielnego Batalionu Łączności 1KWP i 1 Samodzielnego Pułku Łączności, którego bojowa droga zakończyła się za Berlinem w m. Rhinow. Pułk w latach 1944 - 1945 wypełniał dwa zasadnicze zadania : utrzymywał łączność Dowództwa 1AWP z podległymi dywizjami i samodzielnymi oddziałami oraz szkolił kadry specjalistów łączności wojskowej.
W latach 1945 - 1976 poprzednikami 2 Brygady Łączności były :
1 Samodzielny Batalion Łączności MON oraz 5 i 1 Pułk Łączności. Na podłożu pokojowej służby kadry i żołnierzy oddziałów wyrosły powojenne tradycje brygady.

Powrót